فارس من| روستایی با ۸۰۰ سال قدمت آب سالم ندارد/ آب شرب شهرآباد لنگ ۶۰۰ میلیون تومان است

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد ، مشکل آب شرب محله مهدی‌آباد از سوژه‌هایی است که با عنوان «روستای مهدی‌آباد آب آشامیدنی سالم ندارد» در سامانه «فارس من» به ثبت رسیده است.

محله محروم مهدی‌آباد شامل چند روستا می‌شود که یکی از این روستاها شهرآباد است و طبق گفته اهالی، از آب آشامیدنی سالم برخوردار نیست و آب لوله‌کشی آن هم قابل شرب نبوده و تنها برای مصارف شستشو قابل استفاده است و تانکرهای موجود در روستا نیز مرتب پر نمی‌شود؛ به طوری که برخی از اهالی مجبور هستند آب شرب را از شهر بیاورند.

برای پیگیری بیشتر به‌ه مراه محسن قدیمی باقرآباد مدیر روابط عمومی شورای شهرستان مشهد به این روستا رفتیم تا وضعیت را از نزدیک بررسی و مشاهده کنیم.

روستایی محصور در نخاله‌های ساختمانی

روستا که بافت منازل آن به خانه‌های شهری شباهت دارد، از وضعیت بهداشتی مناسبی برخوردار نیست و جدول‌کشی خیابان به‌ جلبک نشسته و زباله‌ها در گوشه و کنار رها شده‌اند و آنچه در نگاه اول به چشم می‌آید، نخاله‌های ساختمانی اطرف روستا است که دور تا دور روستا را فراگرفته است.

یکی از اهالی که از وضعیت آب به‌شدت ناراضی است، ما را در مسیر تانکرهای موجود در روستا همراهی می‌کند و می‌گوید: مردم اینجا اکثرا کارگر هستند و دهیاری به‌فکر مردم نیست، چرا باید اطراف تانکر آب آشامیدنی این‌طور کثیف باشد، در حالی که این روستا دهیار دارد.

او که آب شرب خانواده‌اش را از شهر می‌آورد اینطور ادامه می‌دهد: وقتی آب اینجا را روی گاز می‌گذاریم کف سفید و چربی روی آب ایجاد می‌شود و آب لوله‌کشی به‌دلیل مخلوط شدن با آب تصفیه‌خانه قابل استفاده نیست.

 آب از محوری‌ترین مشکل مردم روستای شهرآباد

رفته رفته دیگر مردم روستا هم اطراف‌مان جمع می‌شوند و هر کدام گلایه و ناله از اوضاع تأسف‌بار روستا دارند؛ آب از محوری‌ترین مشکلات آن‌ها است.

مردی از اهالی روستا می‌گوید: هر آبی از هرجا می‌آورند می‌ریزند توی تانکر، یک‌بار آب تلخ، یک‌بار آب شور و یک‌بار آب سیاه‌رنگ است، لوله‌کشی را انجام داده‌اند و تا نزدیکی آب شیرین برده‌اند، اما وصل نمی‌کنند و نمی‌دانیم دقیقا علت چیست.

بانوی جوانی که متوجه حضور ما شده خود را به‌ سرعت به ما می‌رساند و با ناراحتی می‌گوید آب تانکرها قابل استفاده نیست و شور است، گاهی اوقات خالی است و بچه‌هایمان هم مریض شده‌اند، از درون تانکر پوشک بچه و موش پیدا کردیم، به‌دهیاری اعتراض کردیم اما به فکر مردم نیست، فکری به حال آب شهرآباد بکنید ما نمی‌توانیم از شهر آب بیاوریم.

نکته جالب توجه اینجاست که درب یکی از تانکرها اگرچه قفل دارد اما از طرف دیگرش باز می‌شود و درب تانکری دیگر به‌وسیله سیم بسته شده نیز به‌راحتی باز می‌شود و این‌ها ادعای اهالی مبنی بر افتادن اجسام خارجی و لاشه حیوانات را تا حد زیادی تائید می‌کند، تقریبا تمام افرادی که با آن‌ها گفت‌وگو کردیم متفق‌القول می‌گویند از درون تانکرها موش و گربه مرده و حتی پوشک بچه پیدا کرده‌اند!

درب یکی از تانکرها را که به راحتی باز می‌شود را کنار می‌زنیم زنگ‌زدگی داخل تانکر به وضوح قابل مشاهده است.

بیشتر اهالی مشکل کلیه دارند

در مسیر بررسی تانکرها به کوچه دهیاری می‌رسیم که بانویی همراه با فرزند خردسالش از کنارمان عبور می‌کند و درخواست دارد لحظه‌ای به‌دنبالش برویم تا موضوعی را با ما در میان بگذارد! با تعجب به‌دنبالش می‌رویم و او اینگونه به ابهام ما پاسخ می‌دهد که دهیار در این کوچه دوربین کار گذاشته است و به‌دلیل ترس از وی، نخواسته است در مقابل دوربین با ما گفت‌وگو کند.

با دلی پردرد و ریتمی تند و ترسان شروع می‌کند به‌گلایه و درد و دل، از اینکه دهیار در تمام این سال‌ها فقط کوچه‌های منتهی به‌دهیاری را آسفالت کرده است و برای وصل کردن آب یک بار گفت بودجه ندارد، یک بار هم ادعا کرد که آستان قدس مشکل ایجاد کرده است و هیچ کسی هم نمی‌تواند چیزی بگوید از ترس اینکه برایش مشکل ایجاد شود، بیشتر اهالی مشکل کلیه دارند و کلیه‌های خود من رسوب‌ساز است، دکتر گفته به‌خاطر آب است، تانکرها بوی بدی می‌دهند و قابل استفاده نیستند، ما آب از شهر می‌آوریم و دیگران که ماشین ندارند باید از این آب استفاده کنند.

این خانم معتقد است که دهیاری به‌وضعیت روستا از جمله آب رسیدگی نمی‌کند، چرا که اگر وضعیت روستا روبراه شود به‌دست شهرداری می‌افتد و دهیار از نان خوردن می‌افتد.

گلایه‌های مردم از وضعیت بغرنج آب با آنچه در روستا مشاهده می‌شود منطبق است و علاوه بر آن وضعیت نظافت و بهداشت اطراف تانکرهای آب نیز تعریفی ندارد، آب راکد زیر شیر تانکر جمع شده است و موجب گل‌ولای و جمع شدن حشرات شده و انواع زباله از ته سیگار تا پوشک بچه در اطراف آن قابل مشاهده است.

اما کدام نهاد مسئولیت چنین مناطقی را که هم به‌نوعی حاشیه‌شهر محسوب می‌شوند و هم به‌نام روستا شناخته می‌شوند را عهده‌دار است؟ 

شهرداری منطقه ۵ به این روستا خدمات نمی‌دهد چون حوزه روستایی است

مدیر روابط عمومی شورای شهرستان در این رابطه گفت: شهرداری منطقه ۵ به این روستا خدمات نمی‌دهد چون حوزه روستایی است، دو سوم شهر مشهد حریم شهر است که نظارت بر ساخت‌وسازهای آن برعهده حوزه شهرسازی شهرداری مشهد است، اما حوزه خدماتی مانند آب و فاضلاب مربوط به حوزه روستایی است که دهیاری پیگیری می‌کند.

محسن قدیمی باقرآباد ادامه داد: آب برخی روستاها را اداره آب و فاضلاب شهری تأمین می‌کند، چرا که اداره آب و فاضلاب روستایی کمبود آب دارد و نمی‌تواند آب را تامین کند، به‌تازگی نیز اداره آب و فاضلاب روستایی و شهری ادغام شده‌اند.

پس از گفت‌وگوی مفصل با اهالی روستا و شنیدن حرف‌هایشان به‌سمت دهیاری روستا می‌رویم تا صحبت‌های دهیار را نیز در رابطه با آب منطقه بشنویم.

۸۰۰ سال قدمت و دو کیلومتر فاصله از شهر

دهیار روستای شهرآباد که ۹ سال است مسئولیت دهیاری شهرآباد را به‌عهده دارد، در گفت‌وگو با فارس گفت: این روستا حدود ۸۰۰ سال قدمت دارد و دو کیلومتر از شهر فاصله دارد، از زمانی که به این روستا آمدیم مشکل آب دارد و ما حداقل یک خط فرعی ایجاد کردیم که آب برای شست‌وشو در اختیار مردم باشد، اما قابل آشامیدن نیست.

مهدی منصوری در رابطه با لایروبی تانکرها بیان کرد: 6 تانکر در روستا داریم که مأمور بهداشت ما صبح به صبح کلر را اندازه‌گیری می‌کند و شرکت آبفار هر 6 ماه لایه‌روبی انجام می‌دهد و اصلا آبی در تانکر نمی‌ماند که نیاز به لایه‌روبی داشته باشد.

وی در رابطه با راحت باز شدن درب تانکرها ادامه داد: قفل‌های درب تانکرها و شیر آب را می‌دزدند، ما یک نفر را مخصوص تانکرها در روستا قرار دادیم که اگر مشکلی باشد اطلاع دهد و مشکل جدید دیگری هم که وجود دارد راننده‌ای که تانکرها را آب می‌کند قفل درب تانکر را می‌شکند و هر روز یک راننده می‌آید.

دهیار روستای شهرآباد در رابطه با گلایه مردم نسبت به کیفیت آب تانکرها و وجود گربه مرده و پوشک بچه در تانکرها افزود: طعم آب به‌دلیل کلری است که در آن می‌ریزند است و وجود چنین چیزهایی در تانکر صحت ندارد و خانه بهداشت، آب تانکر را چک می‌کند!

آب شرب روستا لنگ ۶۰۰ میلیون تومان 

منصوری درباره پیگیری‌های صورت گرفته از سوی دهیاری برای مشکل آب تشریح کرد: خط آب شرب را برای ما کار کردند، تنها بخشی از خط و برق کار مانده که با ۶۰۰ میلیون تومان درست می‌شود و شرکت آبفار درخواست بودجه کرده است.

وی افزود: سال گذشته آستان قدس برای ما مشکل ایجاد کرد، چون زمین‌هایی که در آن خط لوله می‌کندیم متعلق به آستان قدس بود، اجازه حفاری به ما نداد و روی آن بلوکه گذاشت که اگر در روند کار مشکل ایجاد نمی‌کرد به گران شدن دلار برنمی‌خوردیم و در حال حاضر چک سفید امضای من در آستان قدس برای اجازه دادن حفر چاه موجود است.

دهیار روستای شهرآباد همچنین درباره خالی بودن تانکرها گفت: جمعیت آماری ما ۲ هزار و ۸۰۰ نفر است اما حدود یک هزار نفر جمعیت سربار در روستا داریم که شامل افراد بی‌هویت یا چلوها و خانواده شهری که آخر هفته نزد اقوام خود می‌آیند، هستند.

منصوری ادامه داد: ما یک روز در میان تانکرها را آب می‌کنیم که به‌سرعت تمام می‌شود، در حالی که برخی از مردم از شهر آب می‌آورند و اگر هر روز هم آب در تانکرها بریزیم، جوابگو نیست.

وی بیان کرد: ما اینجا آب سالم داشتیم اما از زمانی که آستان قدس در این روستا تصفیه خانه راه انداخت نیترات آب را بالا برد و فاضلاب وارد سفره‌های آب زیرزمینی شد و آب مشکل‌دار شد.

دهیار روستای شهرآباد درباره چاه‌های روستا گفت: یک چاه از قبل اینجا بود و یک چاه دیگر آستان قدس به ما داده است.

منصوری در پاسخ به ترس مردم روستا از دهیاری تشریح کرد: اینجا با چند قشر آدم مواجه هستم که باید جذبه داشته باشم، به‌خصوص چلوها که در همین دفتر بابت ساخت‌وسازهای غیرقانونی مرا تهدید کردند.

وی گفت: جلسه‌ای در ابتدای سال جاری در فرمانداری با حضور آقای روغنی مدیر اداره آب و فاضلاب و آقای سهرابی سرپرست اداره آب و فاضلاب خراسان رضوی داشتیم که قول دادند تا خرداد مشکل برطرف شود که تا این لحظه نشده است.

دهیار روستای شهرآباد همچنین در رابطه با سطح پایین بهداشت منطقه عنوان کرد: مردم بهداشت را رعایت نمی‌کنند و ما سه روز در هفته زباله‌ها را جمع‌آوری می‌کنیم.

مستنداتی در زمینه آلوده شدن آب شهرآباد توسط تصفیه خانه آستان قدس نداریم

برای کسب مستنداتی در زمینه ادعای دهیار روستای شهرآباد مبنی بر آلوده شدن آب شهرآباد توسط تصفیه خانه آستان قدس، قضیه را از رئیس اداره آب و فاضلاب روستایی مشهد جویا شدیم.

بهزاد روغنی مدیر اداره آب و فاضلاب روستایی مشهد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: ما مستنداتی در این زمینه نداریم، کیفیت بافت زمین در مناطق مختلف متفاوت است و خاصیت این منطقه به گونه‌ای است که املاح زیاد دارد و آب نمی‌تواند به‌صورت عرضی در فاصله طولانی عبور کند.

پس از انجام گفت‌وگو با مردم روستای شهرآباد و دهیار آن ، شهرآباد را به امید بهتر شدن اوضاع ترک کردیم، اما به‌راستی مردم فقیر و محروم منطقه تا چه زمانی این اوضاع اسفبار را دوام می‌آورند؟ مردمانی که نه توان مالی برای کوچیدن به شهر را دارند و نه تاب دل کندن از دیار کهن خود، مستحق این نیستند که حتی از حقوق اولیه و ابتدایی خود برای گذراندن زندگی روزمره بی‌بهره باشند.

بیماری‌های شایع در مردم که به جهت استفاده از آب شرب به‌وجود می‌آید از یک سو و نارضایتی مردم روستا از سویی دیگر باید کابوس شبانه مسؤولانی باشد که در رأس امور قرار دارند و امید و ناامیدی مردم از در گرو عملکرد آن‌ها است.

==============

گزارش از: زهره علوی

==============

انتهای پیام/ ۷۰۰۶۸/ح