اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

فرهنگ  /  غرب از نگاه غرب

فرانسیس ای. بویل

در محکومیت اوباما

در واقع اوباما با اشاره به کارزار کشتار پهبادی خود می گوید: «من واقعا در کار کشتن مردم حرف ندارم!» این ها کلمات خود اوباما هستند.همان مردی که دانشگاه ایلینویز امروز قصد دارد با جایزه «اخلاقیات در دولت» او را تطهیر کند.

در محکومیت اوباما

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: من فرانسیس بویل هستم، استاد ارشد کالج حقوق و به مدت 42 سال است که یکسره در اینجا به تحصیل اشتغال داشته ام. من اوباما را می شناسم. او در دانشکده حقوق هاروارد دانشجوی سال قبل تر از من بود. اوباما تک تک اصول حاکمیت قانون را که من در دانشکده حقوق هاروارد آموخته ام، از جمله قانون اساسی آمریکا  نادیده گرفته و به آنها خیانت کرده است.
من به اوباما کاملا علاقه مند بودم. وقتی دانشجویان سیاهپوست رشته حقوق او را از اسپرینگفیلد برای سخنرانی به اینجا در دانشکده حقوق آوردند، من هم در این جلسه حاضر شدم. کنار اوباما نشستم و خودم را به او معرفی کردم. بعد گفتم که نمی توانم بیشتر بمانم. مجبور بودم برای خوردن شام با خانواده ام خودم را به خانه برسانم. او گفت که درک می کنم. برایش آرزوی موفقیت کردم و با او دست دادم. آن روز من تنها استاد حقوق بودم که در آنجا حضور داشتم. ولی امروز اینجا هستم تا اوباما را به عنوان یک جنایتکار جنگی و بدتر از آن محکوم کنم.
دانشگاه ایلینویز در حال آماده کردن خود برای دادن یک جایزه «اخلاقیات در دولت» به اوست. این یک شوخی تهوع آور و یک تقلب ناراحت کننده است. دانشگاه ایلینویز بنا به دلایل معمولی که برای این چکمه لیسی خود دارند، می خواهند اوباما را از تمام جنایات بین المللی خود  تطهیر کنند. اوباما باید در یک سلول زندان در روی صندلی دادگاه جنایت بین المللی نشسته باشد و نه اینجا در حال دریافت یک جایزه قلابی «اخلاقیات در دولت» از سوی چکمه لیسان کلاه گیس به سر دانشگاه ایلینویز.
فقط من نیستم که این حرف را می زنم. اوباما و من معلم رویه های قضایی (فلسفه حقوق) مشترکی در دانشگاه حقوق هاروارد داشتیم که پرفسور روبرتو اونگر، «موسس جنبش مطالعات قانونی انتقادی» باشد. استاد ما در برنامه هارد تاک بی بی سی و دیگر مناسبت ها چه درباره اوباما می گوید؟ « اوباما یک مصیبت است!» بار دیگر می گویم، پرفسور اونگر معلم ما می گوید: «اوباما یک مصیبت است!» من هم با پرفسور اونگر که یکی از بزرگ ترین فلاسفه حقوق در دوران پس از جنگ جهانی دوم است موافقم و خودم هم از سال 1978 تاکنون در اینجا فلسفه حقوق تدریس کرده ام.
گذشته از حرف های پرفسور اونگر، پرفسور نوآم چامسکی درباره اوباما و کشتارها و قلع و قمع های پهبادی اش علیه مسلمانان، اعراب، آسیایی و رنگین پوستان درسراسر جهان چه باید بگوید؟ این هم از حرف های پرفسور نوآم چامسکی...« به خصوص سوء قصدهای پهبادی،  افراط گرایانه ترین کارزار تروریستی روزگار مدرن است که تاکنون موجب قتل بیشتر از 5 هزار نفر از جمله شهروندان آمریکایی و صدها کودک بوده است.» این نوآم چامسکی است، یکی از بزرگ ترین روشنفکران جهان و یکی از قهرمانان شخص خودم وقتی که نیروهای مخالف جنگ ویتنام را رهبری می کرد که من هم به عنوان یک جوان با آن مخالف بودم. چامسکی به این گونه از کارزار کشتار پهبادی اوباما یاد می کند: «...افراط گرایانه ترین کارزار تروریستی روزگار مدرن.» فکرش را که می کنی حیرت می کنی! این همان کسی است که دانشگاه ایلینویز قصد تطهیرش را دارد. همان چهره ای که در کارزار کشتار پهبادی اش تاکنون دست کم ده هزار نفر را به قتل رسانده است. ترامپ نیز دارد به این کار ادامه می دهد.
در واقع ترامپ فقط  در حال ادامه دادن سیاست های کلی است که اوباما پایه گذاری کرده بود. تفاوت بین ترامپ و اوباما و اوباما و بوش پسر این است که اوباما بیشتر می داند. او یک فارغ التحصیل ساعی دانشکده حقوق هاروارد است، درست مثل من. اوباما تک تک اصول شناخته شده حاکمیت قانون را که من تاکنون در دانشکده حقوق هاروارد آموخته ام از جمله قانون اساسی آمریکا نادیده گرفته و به آنها خیانت کرده، جوری که انگار از هیچ کدام آنها اصلا سردرنمی آورد. در واقع اوباما با اشاره به کارزار کشتار پهبادی خود می گوید: «من فقط در اکر کشتن مردم حرف ندارم!» این ها کلمات خود اوباما هستند. همان مردی که دانشگاه ایلینویز امروز قصد دارد با جایزه «اخلاقیات در دولت» او را تطهیر کند. در واقع تا جایی که ما می دانیم اوباما دست کم 4 شهروند آمریکایی را کشته است، از جمله آقای  اولاکی و پسر 16 ساله اش که به کلی بی گناه و هر چیزی مبرا بود. اوباما یک هیولاست! او یک مجرم است! همانطور که گفتم جای او درزندان است نه در حال گرفتن یک جور جایزه «اخلاق» از دست مشتی چکمه لیس در سیستم اداری دانشگاه ایلینویز.
بیایید نگاهی به سابقه او بیندازیم. اولین کاری که اوباما بعد از ورود به کاخ سفید انجام داد این بود؛ بوش پسر حدود 26 هزار سرباز را به افغانستان فرستاده بود و اوباما بی درنگ این تعداد را تا 100 هزار نفر افزایش داد. صد هزار نیروی اضافی برای کشتن و قلع و قمع افغان ها از بزرگ تا کوچک. در این سال ها حتی ما یک جنازه شماری هم نکرده ایم، به این دلیل که پنتاگون شمار اجساد را به ما نمی دهد. برآورد من شاید یک میلیون نفر باشد. اوباما  نظیر چنگیز خان و گله مغول های اوست در تجاوز، سرقت، غارت و کشتار  مردان، زنان و کودکان بی گناه در سراسر جهان. این همان کسی است که ما می خواهیم جایزه «اخلاقیات در دولت» به او بدهیم.
بعد از آنکه او بدترین نسل کشی خود را در افغانستان انجام داد، برای سرقت نفت لیبی به آنجا رفت. اوباما جنگی را علیه لیبی به راه انداخت و حدود 50 هزار نفر از لیبیایی ها را قلع و قمع کرد، لازم به ذکر نیست که هیچ کس جز اوباما خواهان دزدیدن نفت لیبی نبود. در واقع  این یک نسل کشی تمام عیار از آفریقاییان سیاهپوستی بود که در لیبی زندگی می کردند و اوباما لیبی را به عنوان یک کشور به کلی نابود کرد. چنین کشوری دیگر وجود خارجی ندارد و ما تنها شاهد بحران آوارگان پرشماری هستیم که به همراه هزاران آفریقایی - سیاه پوست و عرب-  از لیبی خارج می شوند و همه به لطف این جنایت جنگی اوباما در مدیترانه غرق می شوند.
بعد از کاری که اوباما با لیبی کرد راهی سوریه شد و این کشور را نیز نابود کرد. او با تروریست های جهادی برای سرنگون کردن دولت سوریه همکاری کرد و یک مصیبت به تمام معنا را به وجود آورد. شاید 500 هزار سوری به خاطر اوباما کشته شده باشند و وضعیت فاجعه بار این کشور امروز همچنان به قوت خود باقی است. جنگ ها هنوز ادامه دارد. ما اصلا و ابدا نمی دانیم که چه اتفاقی قرار است در آنجا بیفتد. درست مثل همان کاری که در لیبی کرده بود، اوباما در سوریه نیز از افراط گرایان تروریست جهادی استفاده کرد. بعد آنها را به سوریه برد  که در آنجا به قتل و ویرانی خود تا همین امروز  ادامه دهند. سوریه دومین کشوری است که اوباما به کلی از میان برداشته و این کار را تنها خودش با کمک افراط گرایان جهانی اش انجام داده است: چنگیز خان و گله مغول هایش.
اکنون به یمن می رویم که اوباما جنگ با آن را شروع کرد. مرگ و ویرانی گسترده در یمن تا همین امروز نیز ادامه دارد. اوباما از عربستان سعودی و امارات متحده عربی در مقابل یمن حمایت کرد و نزدیک به 10 هزار تن از هوثی ها را کشتار کرد. یک نسل کشی تمام و کمال تنها و تنها به خاطر نفت آنها و به راه انداختن یک بحران بشردوستانه در یمن. شاید دو میلیون یمنی به وبا مبتلا باشند. این بزرگ ترین شیوع وبا در تاریخ جهان تا امروز محسوب می شود. یمنی ها گرسنه نیز هستند. این اوباما بود که آنها را از گرسنگی به حال مرگ انداخته است. تحریم هایی در مورد یمن اعمال شده که تا همین امروز به قوت خود باقی است. آنها حتی نمی توانند چیزی بخورند. اوباما بود که این سیاست را آغاز کرد.
می توانم این فهرست را حالا حالاها ادامه دهم ولی قصد چنین کاری را ندارم، چون هم اکنون در حال آموزش قساوت های اوباما به دانشجویان خود هستم. فکر می کنم که  هیچ شاخصی  برای فهمیدن اینکه اوباما به راستی در کجا ایستاده، بهتر از مدح و ستایشی که هفته گذشته در بزرگداشت جان مک کین، یک جنایت جنگی و جنگ افروز دیگر به عمل آورد نباشد. جان مک کین نیز یک جنایتکار جنگی بود. او با بمباران هانوی  غیرنظامیان بی گناه را می کشت و در همین زمان بود که مجروح شد. او نیز یک جنایتکار جنگی تمام عیار بود. مک کین بعد از بازگشت به کشور، در هر جنگی که آمریکا از آن زمان تاکنون به راه انداخته از جمله سوریه و در حمایت اوباما از نازی های اوکراین، نقش داشته است. بیایید به یاد بیاوریم ترانه ای را که مک کین خوانده بود «بمب، بمب، بمب! بمباران کنید، بمباران کنید ایران را!» شصت میلیون نفر و مک کین بهترین کار خود را برای راه اندازی یک جنگ علیه آنان و کشتن آنها انجام داد. آن وقت اوباما قدم پیش می گذارد و در حمایت از این جنایتکار جنگی و جنگ افروز با سابقه مدیحه سرایی می کند.
چه کس دیگری در این مراسم حضور داشت؟ بوش پسر یکی دیگر از چنگیز خان ها با گله مغول هایش. این دو تن - جرج بوش و اوباما - بهترین دوستان هم هستند. چه کس دیگری در بزرگداشت مک کین گلو پاره کرد؟ هنری کیسینجر! این سه تن بله، آنها درست یکی پس از دیگری سخن گفتند: کیسینجر، جرج بوش و اوباما. کیسینجر، این عامل  نسل کشی در جنگ ویتنام. عامل کشتن 58 هزار مرد جوان از نسل من و بی خانمان کردن 3 میلیون ویتنامی. من او را  کیسنجر نیمه هانک نیمه آیشمن می نامم. بر اساس تجربه شخصی خودم این را می گویم . من هم دقیقا همان برنامه دکترا را در هاروارد گرفته ام که کیسینجر پیش از من گرفته بود. آنها دفتر قدیمی کیسینجر در مرکز امور بین الملل هاروارد را به من دادند. بنا براین ما سه جنگ افروز و جنایتکار جنگی بزرگ را داریم که از چهارمی تجلیل می کنند. کیسینجر، بوش پسر و اوباما را دارید که زبان به ستایش مک کین می گشایند. چه خوب گفته اند که «سگ زرد برادر شغال است!»
نویسنده: فرانسیس ای. بویل Francis A. Boyleاستاد حقوق در کالج حقوق
منبع: yon.ir/MfQUr

انتهای پیام. 

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول