خبرگزاری فارس؛ در حال حاضر یکی از صنایعی که می تواند در آینده ای نزدیک جای صنعت نفت ایران را بگیرد صنعت فولاد است. بررسی‌ها نشان داده است که درآمد حاصل از فروش فولاد حدود 25 درصد درآمد حاصل از فروش نفت است. بنابراین در حوزه تولید، زیرساخت ها و دیگر حوزه ها از قبیل تجارت این صنعت می بایست بررسی های کارشناسی صورت گیرد. با توجه به نامگذاری سال 1397 به نام "حمایت از کالای ایرانی" و تاکید ویژه مقام معظم رهبری به حمایت از تولید داخل اهمیت این موضوع چندین برابر شده است. خوشبختانه وضعیت صادرات در صنعت فولاد رشد خوبی داشته اما واردات آن نیازمند بازنگری اساسی است.
نکته ای که معمولا فولادسازان بزرگ دنیا در کنار شناسایی بازار داخل انجام می دهند آنالیز واردات محصولات فولادی است. زیرا نیاز واقعی هر محصول ارتباط نزدیکی با واردات آن محصول دارد.
متاسفانه در برخی از محصولات فولادی کاملا فاقد تکنولوژی تولید هستیم که می‌بایست این نکته مد‌نظر فولادسازان قرار گیرد. از کل محصولات فولادی وارداتی به کشور امکان تولید برخی از محصولات از قبیل فولادهای آلیاژی، ریل، برخی از پروفیل ها و لوله های بدون درز و برخی از ورق های خاص به دلیل نبود و یا کمبود تکنولوژی و برخی مسائل دیگر وجود ندارد. البته در مورد موضوع ریل اخیرا خط تولید ریل ذوب آهن اصفهان شروع به فعالیت کرده است.
طبق بررسی های انجام شده از کل 2.5 میلیون تن واردات محصولات فولادی حدود 1.2 میلیون تن توان تولید را در داخل دارد که از این مقدار حدود 90 درصد ورق گرم، سرد و پوشش‌دار است. با افزایش ظرفیت ها و ایجاد همبستگی در روابط تولید کننده و مصرف‌کننده که عمدتا صنایع پایین دستی لوله و پروفیل هستند می‌توان از خروج 0.9 میلیارد دلار از کل 2.11 میلیارد دلار ارزی که در این بخش از کشور خارج می‌شود، جلوگیری کرد. همچنین با پوشش این میزان واردات توسط واحدهای تولیدکننده داخل می توان حدود 2200 شغل به طور مستقیم و حدود 24000 شغل به صورت غیر مستقیم به صنعت فولاد کشور افزود.
از مزایای دیگر کنترل واردات، کاهش ترافیک حمل و نقل جاده ای و ریلی به واسطه کاهش حدود 50 درصد وزنی محصولات وارداتی فولادی است. به منظور بهبود وضعیت واردات محصولات فولادی راهکارهایی جهت کنترل بازار در زیر ارائه شده است:
1- از بین بردن انحصار محصولات داخلی از قبیل ورق به منظور ایجاد رقابت در بورس کالا برای جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی برخی تولیدکنندگان
2- بالا نگه داشتن تعرفه واردات محصولاتی که امکان تولید آن ها در داخل وجود دارد که به حمایت از کالا و تولیدکننده ایرانی پرداخته و هم از ایجاد جذابیت برای مصرف کنندگان داخل با افزایش عرضه احتمالی چین در بازارهای منطقه ناشی از جنگ تجاری با ایالات متحده و به تبع آن کاهش قیمت های محصولات فولادی جلوگیری بعمل آید.
3- تعرفه کالاهایی که به هر دلیلی از جمله ضعف تکنولوژی، تحریم، تامین مالی و امثال آنها امکان تولید آن ها در ایران میسر نیست با در نظر گرفتن شرایط زمانی کاهش یابد تا مصرف کننده دچار مشکل تامین مواد اولیه نشود.
4- نیاز شدید به اصلاح نظام تعرفه گذاری در محصولات فولادی. در هر دوره ای از زمان تولید و عرضه و تقاضای یک کالا با تغییراتی مواجه می شود که دولت می بایست سریعا از ابزار تعرفه جهت کنترل بازار استفاده کند.
5- رفع ناملایمتی‌ها میان تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و ایجاد روابط شفاف و جلوگیری از لجبازی های صنایع پایین دستی واردکننده ورق که ادامه این کشمکش‌ها آسیب جدی به بدنه اقتصاد کشور وارد خواهد کرد.
6- انتقال تکنولوژی‌های مورد نیاز مبرم کشور از قبیل فولاد آلیاژی، الکترود گرافیتی، تجهیزات و دستگاه های پیشرفته و مدرن لوله های بدون درز و امثال آن.
7- توجه ویژه به نیاز بازار داخلی و شناسایی نقاط ضعف و قوت
8- افزایش ظرفیت خطوط نورد و در کل محصول نهایی جهت استفاده بهینه و حداکثری از محصولات نیمه آماده که متاسفانه با حاشیه سود پایین راهی بازارهای صادراتی می شود.
خمسه- کارشناس حوزه فولاد
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
