چرا عدالتخواهی مصداقی خطرناک است؟

فارس پلاس؛ روایت روز: " ائمه جمعه می دانستند طبق نظر امامین انقلاب طرح این نوع مسائل- عدالتخواهی- به صورت مصداقی ممنوع است" این جمله رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه آغاز یک چالش در شبکه های اجتماعی بود.

گروهی که خود را عدالتخواه می دانستند این جمله را در تعارض با آنچه تا کنون انجام داده بودند دیدیدند و علیه حاج علی اکبری شروع به تخریب کردند. صداوسیما هم در بخش خبری خود گفت علی اکبری احتمالا درباره علل پشت پرده برکناری لواسان حرف می زد؛ البته صداوسیما نگفت از کجا و با چه سندی چنین ادعایی را طرح کرده است. برخی هم گفتند آنچه علی اکبری گفته است عین سخنان رهبری انقلاب است.

نظر رهبرانقلاب در مورد عدالتخواهی مصداقی چیست؟

رهبرانقلاب ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۷ در دیدار اساتید و دانشجویان شیراز میفرمایند: "  گفتمان عدالت خواهی را فریاد کنید؛ اما انتقاد شخصی و مصداق‏سازی نکنید."

مصداق سازی نکنیم یعنی چه؟

یعنی اولا اسم از کسی نبریم و دوما پیشاپیش در رسانه ها برای آن فرد حکم محکومیت صادر نکنیم. 

چرا نباید اسم ببریم و حکم صادر کنیم؟

علت این است که هم احتمال اشتباه وجود دارد و هم احتمال ضرر به خود فرد و گروه عدالتخواه. رهبرانقلاب در همان تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۷ میفرمایند: " وقتی شما روی یک مصداق تکیه می‏کنید، اولًا احتمال دارد اشتباه کرده باشید؛ من می‏بینم دیگر. من مواردی را مشاهده می‏کنم- نه در دانشگاه، در گروه‏های اجتماعی گوناگون- که روی یک مصداق خاصی تکیه می‏کنند؛ یا به‏ عنوان فساد، یا به عنوان کج‏روی سیاسی، یا به ‏عنوان خط و خطوط غلط. بنده مثلًا اتفاقاً از جریان اطلاع دارم و می‏بینم این‏جوری نیست و آن کسی که این حرف را زده، از قضیه اطلاع نداشته است. بنابراین وقتی شما روی شخص و مصداق تکیه می‏کنید، هم احتمال اشتباه هست، هم وسیله ‏ای به دست می‏دهید برای اینکه آن زرنگ قانون‏دانِ قانون‏شکن- که من گفته ‏ام قانون‏ دانهای قانون‏شکن خطرناکند- بتواند علیه شما استفاده کند."

نظر رهبرانقلاب در مورد رسانه ای شدن نام متهم و مجرم

اولا بدانیم متهم و مجرم فرق دارد. اگر به کسی نسبتی داده شده که هنوز در دادگاه به اثبات نرسیده است او متهم است و هنوز جرمش اثبات نشده است. رهبرانقلاب در تاریخ ۶ تیر ۱۳۹۰ میفرماید: " هیچکس در قوه قضاییه و در خارج از این قوه و در رسانه ها حق ندارد تا زمانیکه جرمی ثابت نشده، آن را رسانه‌ای کند."

ایشان در ادامه می فرمایند: " حتی در مواردی که جرم در دادگاه نیز اثبات می‌شود، نباید نام فرد مجرم علنی و رسانه‌ای شود زیرا خانواده وی تحت فشار قرار می‌گیرند و دچار مشکل می‌شوند."

افشاگری هم ممنوع است

رهبرانقلاب در همان سخنرانی ۶ تیر ۱۳۹۰ میفرمایند: "  هیچ لزومی به افشاگری وجود ندارد و هیچکس حق ریختن آبروی یک مسلمان را ندارد."

چه کسی می تواند اسم ببرد و حکم صادر کند؟

کسی که چهار شاخص را داشته باشد: یکم دسترسی کامل به اطلاعات و ابعاد ماجرا؛ دوم ابزار سنجش و توانایی قیاس و تحلیل اطلاعات؛ سوم سواد فقهی و قانونی برای صدور حکم و جریمه؛ چهارم دارای درک جامعه شناسی سیاسی و اجتماعی برای شناخت از تبعات اجتماعی اعلام نام مجرم و حکم صادره.

چنین ویژگی هایی به نظر می رسد در کمتر کسی جمع شود. لذا همین می شود که رهبرانقلاب مضررات این اتفاق را بیشتر از فواید احتمالی آن بدانند و کلا چنین اقدامی را ممنوع کنند.

عدالتخواهی مصداقی را با نقد اشتباه نگیریم

نقد ناظر به تمام اطلاعات آشکار است و عدالتخواهی موسوم به عدالتخواهی مصداقی ناظر به اطلاعات پنهان. هرچه آشکار است قابل نقد است اما هرچه پنهان باشد لزوما قابلیت رسانه ای شدن ندارد. در عدالتخواهی مصداقی شما علاوه بر آنکه مشکل را می گویید نام افراد می برید و مشخصا اتهامی را که هنوز اثبات نشده است به او نسبت می دهید. اما در نقد شما از آنچه در آشکار اتفاق افتاده است استفاده می کنید و خوب و بدش را می گویید. پس ممنوعیت عدالتخواهی مصداقی ممنوعیت نقد نیست.

عدالتخواهی درست چیست؟

رهبرانقلاب در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۷ میفرمایند: " شما اسم نیاورید، شما روی مصداق تکیه نکنید؛ شما پرچم را بلند کنید. وقتی پرچم را بلند کردید، آن کسی که مجری است، آن کسی که در محیط اجراء می‏خواهد کار انجام دهد، همه حساب کار خودشان را می‏کنند. آن کسی هم که فریاد مربوط به محتوای این پرچم را بلند کرده، احساس دلگرمی می‏کند و کار پیش خواهد رفت. بنابراین به نظر من مشکلی در کار شما نیست؛ شما جوانهای مؤمنی هستید که انتظار هم از شما همین است. هر شعار خوبی که داده می‏شود، بعد از اتکال به خدای بزرگ که همه‏ی دلها و زبانها و اراده‏ها دست اوست، تکیه به شما جوانهاست، امید به شما جوانهاست؛ این را بدانید."

انتهای پیام/